“Met 0 uit 3 in de beker en 0 uit 1 in de competitie moet er wat gebeuren. Ik hoop dat iedereen zich dat beseft!”
Niet zomaar een citaat, afkomstig uit de groepsapp op donderdagochtend. Leon zet de boel op scherp alsof hij nog zijn voormalig teamgenoten onder leiding van Jeff Stans motiveert voor de strijd om de periodetitel na een mindere reeks. Het zou zijn vruchten afwerpen.
In de aanloop naar de kraker tegen Chevron Is Onze Naam weer een interessant puzzeltje rond de op te stellen basiself. Vaste doelman Water was nog geblesseerd en een vervanger is dan altijd lastig. Een onverwachts aanbod van Leon, nog niet fit voor een wedstrijd als veldspeler, om hem te vervangen bleek in gouden greep. Leon kwam op donderdag zijn keeper skills testen en maakte in een halfuurtje van zijn zwakke hoek zijn sterke hoek. Met een gouden tip van Water (“in principe is het gewoon dat ronde ding pakken. Is niet moeilijk”) gratis erbij moest dat wel goed komen.
Ook Bas trainde eindelijk weer mee, voor het eerst sinds de Slag bij Nieuwpoort. Hij doorstond de training goed en stond zowaar weer op het wedstrijdformulier, voor het eerst sinds nog langer geleden.
Theo kon op het allerlaatste moment toch niet komen en doet a.s. zaterdag tegen Hermes wel mee. Hierdoor kwamen we uit op 14 aanwezigen en een elftal aan afwezigen. Een aardige score.
Op naar zaterdag. Een derby tegen Cion brengt duidelijk van alles teweeg. Basisplaatsen worden per app geclaimd, Cion-auto’s worden gespot, Pepijn drinkt op vrijdag een biertje minder, Tiemen kan niet slapen van de zenuwen, Juul stuurt de laatste tieners naar bed, Tiemen slaapt uiteindelijk toch en droomt van een winnende goal van MarrieVLD.
Aangekomen op de club werd het nog gekker. Om onze thuis rentree in de res. 2e klasse te vieren speelden we op Het Hoofdveld. Daarnaast mochten we ook plaatsnemen in kleedkamer 1! Meteen die boemblaster aan het werk gezet voor een lekkere pokoe. Alles om onze oud-Zwaluwen1 spelers op hun gemak te stellen en te ondersteunen naar eindelijk een seizoen op écht niveau. Dat er geen gesmeerde broodjes en flip-over klaar lagen was een gemiste kans. Dat er een klein uurtje voor de wedstrijd geen scheidsrechter blijkt is ook voor verbetering vatbaar. Gelukkig was op dit laatste al geanticipeerd en debuteerde Martijn Berghman als leidend persoon.
Wat er echt toe deed: we speelden voor het eerst in maanden weer in het heilige zwart-wit! Om eerlijk te zijn iets waar ik al weken naar uitkeek. Het is eindelijk weer een echt shirt. Niet nagemaakt blauw, rood of geel. Co Adriaanse zei het ooit al eens voor de bekerkraker van zijn Twente aan de Zwaluwenlaan: “een prachtig klassiek shirt”. Die man had er kijk op. Dat het o.a. Bas en Mike zo prachtig staat na die jaren in oranje en paars/rood (wie dat ooit verzonnen heeft…) daar komen ze zelf ook nog wel eens achter.
Voor de wedstrijd is er wat contact met jongens van Cion. Net als wij misten zij nogal wat spelers, waaronder oud-Zwaluwen3 talenten YuvalHoly en Mehmet ‘Hans’ Koç. Dat zag je terug op het veld. Cion wilde wel en speelde met hun voorste linie ver vooruit, maar zonder echte spitsen. Zwaluwen controleerde eenvoudig en kwam er met name via Dani enkele keren gevaarlijk uit. Helaas stond het vizier nog niet op scherp en waren enkele grote kansen nog niet aan onze rappe vleugelflitser besteed.
Als het zelf (nog) niet lukt dan moet iemand anders het maar even voordoen, zal Dani gedacht hebben. Met een kopbal weet hij Robin vrij te spelen op een meter of 20 van het doel. Robin legt hem even goed neer en neemt de bal vol op de pantoffel. Onhoudbaar in de verre hoek; 1-0!
Cion weet uit een onmogelijke positie nog de buitenkant van de paal te raken. Dit was hun enige kans van de eerste helft. Daar tegenover twee pogingen uit kansrijke positie voor Mike. Helaas met zijn chocoladebeen dus echte kansen werden het niet.
Leon straalt voor een debutant opvallend veel vertrouwen uit in het doel. Door veel de voetballende oplossing te zoeken is het op Het Hoofdveld lekker spelen. Zo ook bij de 2-0 waar vanaf de eigen zestien op links kort gecombineerd wordt en Maarten uiteindelijk Dani weet weg te sturen. Dani is zijn tegenstander weer te snel af en blijft 1-op-1 dit keer wel koelbloedig. 2-0!
De 3-0 viel snel hierna. Wederom een doelpunt van Dani, die goed achter de bal bleef, na een prima loopactie en dito assist van Robin. Dat de Cion-grens na aandringen van meerdere teamgenoten zijn vlag nog heel even omhoog deed daar had de uitstekend leidende arbiter van dienst geen boodschap aan (echt bedankt Martijn!).
Kortom echt een lekkere eerste helft. Gehoord op het veld: “Wat mooi om minder balbezit te hebben dan de tegenstander, maar wel te domineren”.
In de rust zag Martijn v/d Kooij dat de marge van 3 veilig genoeg was om zichzelf te wisselen en kwam Bas het veld in, voor het eerst sinds de Slag bij Vlaardingen. Na rust een Zwaluwen dat zowaar wat onder druk staat. De ‘voetballende oplossing’ startend vanaf Leon werkt niet meer zo lekker. De bal van voet naar voet spelen blijkt voor de zwartwitten ineens een enorme uitdaging en Cion blijft ondanks de 3-0 achterstand vol energie aandringen. Echte kansen levert het niet op tot uiteindelijk een bal van buiten de zestien op de binnenkant van de paal wordt gemikt, maar weer terug het veld in komt. De enige echte Cion-kans van de tweede helft.
Na een minuut of 20 krijgen we de controle weer terug. Verse wissels Julian en Pepijn waren niet voor niets vrijdag eerder naar bed gegaan en brachten nieuwe energie. Leon kan iets vaker de lange bal zoeken richting Julian en behoorlijke kansen worden om zeep geholpen. Daarover gesproken, complimenten aan veteraan ‘Zeepie’ aan Cion-zijde die nog altijd positief coachend en al sleurend zijn team op gang weet te trekken. Voor geheel Cion een blijk van waardering. In een wedstrijd waar snel duidelijk is dat het qua resultaat niets wordt, toch 90 minuten op een positieve manier ervoor blijven gaan. Mogelijk treffen we elkaar in de voorjaarscompetitie weer voor een herkansing.
De laatste tien minuten is Tiemen wel uitgelachen om de gevatte opmerkingen zijn kant op en besluit nog even meer vooruit te spelen (“Sebas pak jij ff over?”). Enkele minuten voor het einde kan hij de zestien in om zijn eerste competitietreffer te maken, maar besluit nederig de bal breed te leggen voor zijn teammaatje. Helaas ook deze kans mist doel en zo blijft het 3-0.
Na afloop eigenlijk een vrij rustige sfeer in de kleedkamer. Lars was nog even het hele pleuriseind komen wandelen vanuit Vlaardings Geluk om iedereen zijn mitella te laten zien. Beterschap man! Je hebt nog 3 maanden tot het trainingskamp.
Er wordt zoals het hoort genoten van een klein biertje en iedereen blikt op zijn manier terug op de wedstrijd. Zelf heb ik zeker genoten vandaag. Natuurlijk van de drie punten. Ook van het feit om weer eens van Bas op linksachter te genieten, die niet geblesseerd uitvalt! Genieten dat Leon een oplossing biedt voor het keepersprobleem en dit met verve invult. Net zoveel genieten dat Leon zijn eerste officiële wedstrijd betekent dat Kooij nu niet meer onder de weddenschap uitkomt en lekkere Vulcaanbieren mag gaan uitzoeken.
Het Hoofdveld lag er prachtig bij en was een genot om op te voetballen. Ook het zwart-wit deed ons duidelijk goed. Volgende thuiswedstrijd weer? Eerst de volgende zaterdag naar Hermes DVS. Doe maar weer een wedstrijd zoals vorig seizoen!