VE2: 12 augustus 2022 Marcel de Groot is 50 jaar geworden, tijd voor een feest…
Vraag me niet hoe ik het voor elkaar heb gekregen, maar het is me gelukt, ik heb het geboortekaartje van onze Marcel kunnen achterhalen en ik citeer :
Geboren op 12 augustus 1972, Ove Ernst Peter Franz Ha Kind Sil Vall de Groot, we noemen hem Marcel.
Over die eerste tijd is verder weinig bekend, al gaf het consultatiebureau wel aan dat hij heel vaak op de zondagmiddag (op de momenten dat Frits van Turenhout de toto uitslagen voorlas) lang en intens huilde, de reden daarvoor is verder onbekend en niet nader onderzocht (al heb ik wel een vermoeden).
We maken een sprong in de tijd tot het moment dat Ove Ernst Peter Franz Ha Kind Sil Vall ,vanaf nu Marcel, lid wordt van de v.v. Zwaluwen.
Zijn eerste optreden op Teamers is op 26 oktober 2008, bijna 14 jaar geleden alweer en in dat eerste verslag lees ik het volgende :
“Ik had Marcel hartelijk welkom willen heten. Nou, dat ga ik bij deze dus wel doen. Ik heb hem deze week zien trainen, dat wordt dus een nieuw vast spitsenduo met Tim. Joop krijgt er een concurrent bij langs de lijn.”
Vanaf dat moment is Marcel dus lid bij Zwaluwen en het is vanaf het begin een vrolijke Frans (zie deel doopnaam) met een vaste grijns op het gelaat. Ik heb menig oud verslag doorgelezen, zijn naam kwam veelvuldig voor en menig maal deed hij het vijandelijke doel bollen met weer een fraaie treffer.
Alleen…alleen ging het heel vaak mis als vrouwlief Mary langs de lijn stond en dat was best vaak. Mary wist er van, het hele team wist van het probleem en het werd zelfs onderdeel van de vooraf doorgesproken tactiek:
Aanvoerder: Manne, luister, alle ballen op Marcel of is Mary er?
Marcel (met vette grijs): Alleen de eerste helft, de oudste moet ook spelen
Aanvoerder: Vanaf de tweede helft alle ballen op Marcel.
Tja, zelf denk ik dat hij bij zo’n misser eerst naar haar keek of ze wel of weer niet keek en die tijd die dat kostte ging ten koste van de zuiverheid en daardoor zal het vaak mis zijn gegaan.
Verder stak hij nooit onder stoelen of banken een fanatiek aanhanger te zijn van de club uit Zuid en ach, we noemen de naam gewoon een keer om toch ook mijn objectiviteit te tonen, ik bedoel dan natuurlijk v.v. Feyenoord, nee nee, niet de amateurtak. Hij heeft seizoenen lang de warming-up gedaan in zo’n opzichtig rood shirt inclusief clubembleem, zou ik aanvoerder zijn geweest, dan had ik het verboden, ik vond het te provocerend richting andere clubfanaten.
Verder is Marcel ook enkele seizoenen aanvoerder geweest na het opstappen van Arie en ook dat deed hij met veel verve en enthousiasme. Noodgedwongen moest hij stoppen omdat hij ook nog jeugdleider was bij zoonliefs die beiden speelden bij Victoria 04 en hij dus regelmatig later kwam/eerder weg moest .
En zo kan ik deze hommage aan Marcel nog wel even doorgaan vol louter lovende woorden, wil echter eerst even aandacht vragen voor zijn favoriete passage uit een eerder Teamers verslag, waar hij het nu nog regelmatig over heeft…
16 september 2012 (geknipt en geplakt dus )
Laten we bij het begin beginnen: Ik mocht meerijden met Marcel samen met Robert en Marianne. Dan belt vrouwlief Mary en kunnen we het gesprek moeiteloos volgen, lees even mee:
Mary : ‘Mijn auto is kapot. Er zit water in de bougies.’
Marcel : ‘Water in de bougies? Dat is toch belachelijk.’
Mary : ‘Ik zeg je, de auto heeft water in de bougies!’
Marcel : ‘Je weet niet eens, wat een bougie is! Ik zal na de wedstrijd even kijken. Waar staat de auto?’
Mary : ‘In de sloot…’
Marcel zucht, belooft gelijk na de wedstrijd even langs te rijden en zucht nog eens diep. Ondanks deze pech wenst Mary manlief telefonisch toch nog even sterkte met de woorden “Eens zal het scoren je weer lukken jochie”, vervolgens begint Marcel uitgebreid (wanneer niet ??) te vertellen over zijn werk bla bla, waardoor ik zowaar nog even wegzak. Als ik de ogen even laten open, waan ik me op de landingsbaan van Schiphol, zie 160 op de teller en links en rechts wijzend chauffeert hij ons richting KMD
<einde citaat>
Als ik Marcel mag geloven hebben vrienden n.a.v. dit verslag zelfs inzamelingen gehouden, die drie nieuwe auto’s opleverden, terwijl – laat ik het maar eerlijk zeggen – dit uit de grote duim kwam en dus niet waar was.
Dan is het vrijdag 12 augustus 2022 en heeft Mary een surpriseparty voor hem georganiseerd in het Beach House bij de Polderpoort en omwille van dit verslag en om het persoonlijk te feliciteren ga ik daar natuurlijk ook even naar toe.
Ik doe dat samen met Jan. Martin, Jeroen, Leo, Robert, Duncan, Frans, JW en Brian.
Zijn entree is hartverwarmend en zit vol symboliek : De laatste 200 meter loopt hij geblinddoekt richting feestruimte, volledig steunend op Mary . Dan de blinddoek af en bij het zien van deze mensenmassa speciaal voor hem zien we één grote vette grijns.
Het werd een mooie avond, Martin (weer hij, wat een gigant) overhandigde hem het fotoboek en Marcel had al heel snel zijn favoriete foto gevonden en ik weet haast wel zeker dat deze –sterk uitvergroot- binnen een week in zijn hobbykamer hangt.
Verder hadden we het met elkaar over de nieuwe competitie-indeling , ditjes datjes koetjes kalfjes en Allerhande (zo goed Jeroen of had je het hele woord groot willen hebben?) andere zaken. De catering was geweldig ,er was van alles: Zon, drank, chips, worst, kaas en zelfs nog warme snacks (Prima geregeld Mary, niets op aan te merken).
Rond 22 uur verlieten Frans en ik dit mooie feest en ik vermoed zo maar, dat het nog lang gezellig is geweest .
Nawoord: Zaterdag 21 mei tref ik hem puur toevallig bij Delta Sport samen met Mary en schoonmoeder en hij oogt wat nerveus : Zoonlief Youri (vast fout geschreven) zal zijn thuisdebuut gaan maken en op het moment dat dat gebeurt ,gebeurt er van alles: hij filmt, fotografeert telefoneert, faxt, snep jet en hoe het ook allemaal heten mag.
Ik moet zeggen, Joury (vast fout geschreven) speelt foutloos en zo trots als een trotse vader zijn kan, is ook onze Marcel.
Volgens mij blijft het overigens welverdiend 0-0 ( Nulll – Nulll ) zou Frits van Turenhout gezegd hebben en nu niks geen gehuil, maar een trotse, genietende Marcel.
En zo is de cirkel van dit verhaal rond en wordt het tijd voor de afsluiting:
Beste Marcel, ik hoop dat je nog vele jaren lid blijft van VE2 en dat we al die tijd mogen genieten van je humor, je enthousiasme en je positivisme.